بررسی اجمالی

سندرم رینود باعث می شود برخی از نواحی بدن شما مانند انگشتان دست و پا در پاسخ به دمای سرد یا استرس احساس بی حسی و سرما کنند. در سندرم رینود، شریان های کوچکتر که خون را به پوست شما می رسانند باریک شده و جریان خون را در مناطق آسیب دیده محدود می کند (وازواسپاسم).

زنان بیشتر از مردان به بیماری رینود مبتلا هستند و به نظر می رسد این بیماری در افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می کنند شایع تر است. درمان سندرم رینود بستگی به شدت آن دارد و برای اکثر مردم بیماری رینود ناتوان کننده نیست اما می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد.

 

 

علائم

علائم و نشانه های سندرم رینود عبارتند از:

• انگشتان دست یا پاهای سرد
• رنگ پوست در پاسخ به سرما یا استرس تغییر می کند.
• احساس بی حسی، خارش یا درد در هنگام گرم شدن یا تسکین استرس

در طول حمله رینود مناطق آسیب دیده پوست معمولاً ابتدا سفید و سپس آبی می شوند که فرد احساس سرما و بی حسی می کند که با گرم شدن بدن و بهبود گردش خون، مناطق آسیب دیده ممکن است قرمز، ضربان دار، سوزن سوزن یا متورم شوند.

گرچه رینود بیشتر روی انگشتان دست و پا تأثیر می گذارد اما می تواند سایر نواحی بدن شما مانند بینی، لب ها، گوش ها و حتی نوک سینه ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد که پس از گرم شدن بدن بازگشت جریان طبیعی خون به ناحیه می تواند 15 دقیقه طول بکشد.

زمان مراجعه به پزشک

اگر سابقه رینود شدید دارید و در یکی از انگشتان دست یا پا آسیب دیده دچار زخم یا عفونت شدید فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

 

 

علل

پزشکان علت حملات رینود را به طور کامل درک نمی کنند اما به نظر می رسد رگ های خونی در دست و پا بیش از حد به دمای سرد یا استرس واکنش نشان می دهند.

 اسپاسم رگ های خونی

با رینود شریان های انگشتان دست و پا باریک می شوند و هنگام قرار گرفتن در معرض سرما یا استرس، خون رسانی را به طور مختصر محدود می کنند که با گذشت زمان این شریان های کوچک می توانند کمی ضخیم شده و جریان خون را بیشتر محدود کنند.

قرار گرفتن در معرض سرما مانند قرار دادن دستان خود در آب سرد، برداشتن چیزی از فریزر یا قرار گرفتن در هوای سرد محتمل ترین محرک است که برای برخی از افراد، استرس عاطفی می تواند باعث ایجاد یک قسمت شود.

دو نوع اصلی شرایط رینود که شامل رینود اولیه و ثانویه می باشد.

رینود اولیه: رایج ترین شکل که می تواند آنقدر خفیف باشد که بسیاری از افراد مبتلا به رینود اولیه به دنبال درمان آن نباشند و همچنین می تواند خود به خود برطرف شود.

 رینود ثانویه: این شکل که پدیده رینود نیز نامیده می شود ناشی از یک مشکل اساسی است که اگرچه رینود ثانویه کمتر از شکل اولیه رایج است اما جدی تر است.

* علائم و نشانه های رینود ثانویه معمولاً در حدود 40 سالگی ظاهر می شود و دیرتر از علائم اولیه رینود می باشد.

علل رینود ثانویه عبارتند از:

بیماریهای بافت همبند: اکثر افرادی که بیماری نادری دارند که منجر به سفت شدن و ایجاد زخم در پوست می شود (اسکلرودرمی) مبتلا به رینود هستند. بیماریهای دیگری که خطر ابتلا به رینود را افزایش می دهند شامل لوپوس، آرتریت روماتوئید و سندرم شوگرن است.
بیماریهای عروق: این موارد شامل تجمع پلاک در عروق خونی تغذیه کننده قلب و اختلالی است که در آن عروق خونی دست و پا ملتهب می شوند و در واقع نوعی فشار خون بالا که بر عروق ریه ها تأثیر می گذارد.
سندروم تونل کارپال: این وضعیت شامل فشار بر عصب اصلی دست است و باعث بی حسی و درد در دست می شود که می تواند دست را بیشتر در معرض دمای سرد حساس کند.
کار زیاد یا ارتعاش مکرر: تایپ کردن چ، نواختن پیانو یا انجام حرکات مشابه برای مدت طولانی و استفاده از ابزارهای ارتعاشی مانند چکش می تواند منجر به صدمات بیش از حد شود.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن باعث بسته شدن رگ های خونی می شود.
آسیب به دست یا پا: به عنوان مثال می توان به شکستگی مچ دست، جراحی یا سرمازدگی اشاره کرد.
داروهای خاص: اینها شامل مسدود کننده های بتا برای فشار خون بالا، داروهای میگرن حاوی ارگوتامین و سوماتریپتان، داروهای اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، برخی از عوامل شیمی درمانی و داروهایی هستند که باعث تنگی عروق مانند برخی از داروهای سرماخوردگی بدون نسخه می شوند.

 

 

عوامل خطر

عوامل خطر اولیه رینود عبارتند از:

ارتباط جنسی: زنان بیشتر از مردان مبتلا می شوند.
سن: اگرچه هرکسی می تواند به این بیماری مبتلا شود اما بیماری اولیه رینود اغلب بین 15 تا 30 سالگی شروع می شود.
اقلیم: این اختلال همچنین در افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می کنند شایع تر است.
سابقه خانوادگی: به نظر می رسد یکی از بستگان درجه یک مانند والدین، ​​خواهر و برادر یا فرزند در خطر ابتلا به رینود اولیه قرار خواهند گرفت.

عوامل خطر برای رینود ثانویه عبارتند از:

• بیماریهای مرتبط : شامل شرایطی مانند اسکلرودرمی و لوپوس است.
• مشاغل خاص: اینها شامل مشاغلی می شوند که باعث ضربه های مکرر مانند ابزارهای ارتعاشی می شوند.
• قرار گرفتن در معرض برخی مواد: شامل سیگار کشیدن و مصرف داروهایی است که بر عروق خونی تأثیر می گذارد و همچنین قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی مانند وینیل کلراید می باشد.

عوارض

اگر رینود ثانویه شدید باشد که نادر است با کاهش جریان خون در انگشتان دست یا پا می تواند باعث آسیب به بافت شود. شریان کاملا مسدود شده می تواند منجر به زخم یا بافت مرده شود که درمان هر دو مشکل است و به ندرت موارد شدید درمان نشده ممکن است نیاز به برداشتن قسمت آسیب دیده بدن شما داشته باشد.

جلوگیری

• وقتی هوا سرد است قبل از بیرون رفتن، کلاه، روسری، جوراب و چکمه و دو لایه دستکش یا دستکش بپوشید.
• همچنین از گرم کننده های شیمیایی دستی استفاده کنید و اگر نوک بینی و لاله گوش شما نسبت به سرما حساس است از گوش و ماسک استفاده کنید.
• قبل از رانندگی در هوای سرد چند دقیقه بخاری اتومبیل خود را روشن کنید.
• اقدامات احتیاطی را در داخل خانه انجام دهید مانند اینکه هنگام بیرون آوردن غذا از یخچال یا فریزر، از دستکش استفاده کنید.
• از آنجا که تهویه مطبوع می تواند باعث حملات شود کولر گازی خود را روی دمای گرمتر تنظیم کنید.
• از لیوان های نوشیدنی عایق استفاده کنید.

 

منبع : www.mayoclinic.org