بررسی اجمالی

پریاپیسم نعوظ طولانی مدت آلت تناسلی مرد است که ساعتها طول می‎کشد یا در اثر تحریک جنسی ایجاد نمی شود و معمولاً دردناک است. اگرچه پریاپیسم به طور کلی یک بیماری غیرمعمول است اما معمولاً در گروه های خاصی مانند افرادی که کم خونی سلول داسی دارند، رخ می دهد. برای جلوگیری از آسیب بافتی که می تواند منجر به ناتوانی در دریافت یا حفظ نعوظ شود (اختلال نعوظ) معمولاً به موقع به درمان سریع پریاپیسم نیاز است.

*معمولاً مردان 30 ساله و بالاتر را درگیر می کند.

علائم

علائم بسته به نوع پریاپیسم متفاوت است و دو نوع اصلی پریاپیسم ایسکمیک و غیر ایسکمیک است.

پریاپیسم ایسکمیک

که به آن پریاپیسم کم جریان نیز گفته می شود و نتیجه عدم توانایی خون در ترک آلت تناسلی مرد است و نوع متداول پریاپیسم است. علائم و نشانه ها عبارتند از:

• نعوظ بیش از چهار ساعت طول می کشد یا ارتباطی با علاقه یا تحریک جنسی ندارد.
• شافت آلت تناسلی سفت و محکم است اما نوک آلت تناسلی مرد (گلس) نرم است
• درد پیشرونده آلت تناسلی مرد

این بیماری بیشتر در مردان مبتلا به اختلال ارثی دیده می شود که با گلبولهای قرمز خون غیرطبیعی (کم خونی سلول داسی شکل) مشخص می شود. سلول های داسی شکل می توانند رگ های خونی در آلت تناسلی را مسدود کنند. این بیماری با نعوظ ناخواسته و دردناک با مدت کوتاه شروع می شود و ممکن است با گذشت زمان به نعوظ مکرر و طولانی تر تبدیل شود.

پریاپیسم غیر ایسکمیک

به عنوان پریاپیسم جریان بالا شناخته می شود و هنگامی اتفاق می افتد که جریان خون آلت تناسلی به طور مناسب تنظیم نشود و معمولاً بیمار درد کمتری دارد. علائم و نشانه ها عبارتند از:

• نعوظ بیش از چهار ساعت طول می کشد یا ارتباطی با علاقه یا تحریک جنسی ندارد.
• شافت آلت تناسلی راست اما کاملاً سفت و سخت نیست.

 

 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر نعوظ بیش از چهار ساعت دارید به مراقبت های اورژانسی نیاز دارید و پزشک تشخیص می دهد که آیا شما پریاپیسم ایسکمیک یا پریاپیسم غیر ایسکمیک دارید. این ضروری است زیرا درمان هر یک متفاوت است و درمان پریاپیسم ایسکمیک باید در اسرع وقت انجام شود.

اگر نعوظ های مکرر، مداوم و دردناکی را تجربه می کنید که خود به خود برطرف می شوند به پزشک مراجعه کنید.

علل

نعوظ معمولاً در پاسخ به تحریکات جسمی یا روانی رخ می دهد که این تحریک باعث شل شدن عضلات صاف خاص و افزایش جریان خون در بافت های اسفنجی آلت تناسلی می شود و در نتیجه آلت تناسلی مرد مملو از خون نعوظ می شود. پس از پایان تحریک خون به بیرون جریان می یابد و آلت تناسلی مرد به حالت غیر سفت (شل) خود برمی گردد.

پریاپیسم هنگامی اتفاق می افتد که بخشی از این سیستم خون، رگ های خون، عضلات صاف یا اعصاب جریان خون طبیعی را تغییر دهد و نعوظ ادامه یابد. علت اصلی پریاپیسم اغلب قابل تعیین نیست اما شرایط مختلفی ممکن است در این امر نقش داشته باشد.

اختلالات خونی

بیماری های مرتبط با خون و وقتی خون قادر به خارج شدن از آلت تناسلی مرد نباشد. این اختلالات عبارتند از:

• کم خونی سلول داسی شکل
• سرطان خون
• دیسکراسی های خونریزی دهنده دیگر مانند تالاسمی، مولتیپل میلوما و سایر موارد

شایعترین تشخیص همراه در کودکان کم خونی سلول داسی شکل است.

داروهای تجویز شده

پریاپیسم، معمولاً پریاپیسم ایسکمیک یک عارضه جانبی احتمالی تعدادی از داروها است از جمله:

• داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ مستقیماً به آلت تناسلی تزریق می شوند مانند آلپروستادیل، پاپاورین، فنتولامین و سایر داروها
• داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (Prozac)، بوپروپیون (Wellbutrin) و سرترالین
• مسدود کننده های آلفا از جمله پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین و تامسولوزین
• داروهایی که برای درمان اضطراب یا اختلالات روان پریشی استفاده می شوند مانند هیدروکسی زین، ریسپریدون، اولانزاپین (Zyprexa)، لیتیوم، کلوزاپین، کلرپرومازین و تیوریدازین
• داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) و هپارین
• هورمون هایی مانند تستوسترون یا هورمون آزاد کننده گنادوتروپین
• داروهایی که برای درمان اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) استفاده می شوند مانند آتوموکسین (Strattera)

مصرف الکل و مواد مخدر

الکل، ماری جوانا، کوکائین و سایر سوء مصرف مواد مخدر غیرقانونی می تواند باعث پریاپیسم به ویژه پریاپیسم ایسکمیک شود.

جراحت

یک علت شایع پریاپیسم غیر ایسکمیک ضربه یا آسیب به آلت تناسلی، لگن یا پرینه شما (منطقه بین پایه آلت تناسلی) و مقعد است.

عوامل دیگر

سایر دلایل پریاپیسم عبارتند از:

• نیش عنکبوت، عقرب گزیدگی یا سایر عفونت های سمی
• اختلالات متابولیکی از جمله نقرس یا آمیلوئیدوز
• اختلالات نوروژنیک مانند آسیب نخاع یا سفلیس
• سرطان های آلت تناسلی مرد

 

 

عوارض

پریاپیسم ایسکمیک می تواند عوارض جدی ایجاد کند و با اینکه خون محبوس شده در آلت تناسلی از اکسیژن بی بهره است وقتی نعوظ بیش از حد طولانی شود این خون کم اکسیژن می تواند شروع به آسیب رساندن یا از بین بردن بافت های آلت تناسلی مرد کند که در نتیجه پریاپیسم درمان نشده می تواند باعث اختلال در نعوظ شود.

جلوگیری

اگر به پریاپیسم مکرر مبتلا هستید برای جلوگیری از وقایع بعدی ممکن است پزشک توصیه کند:

• درمان یک بیماری زمینه ای مانند کم خونی داسی شکل را شروع کند.
• استفاده از فنیل افرین خوراکی یا تزریقی
• داروهای مسدود کننده هورمون فقط برای مردان بزرگسال
• استفاده از داروهای خوراکی که برای کنترل اختلال نعوظ استفاده می شود.

 

 

منبع : www.mayoclinic.org